dziesiejszy rodzinny wypad do lasu w rzeczywistości stał się sentymentalną wyprawą do przeszłości. wystarczył jeden promień słońca by oto jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki przenieść dorosłą E. do czasów jej dzieciństwa spędzonych na majówkach w pobliskim lesie bielańskim. nagle wśród śpiewu ptaków dały się słyszeć dziecięce głosiki, radosnych śmiech, skrzypienie starej karuzeli na Bielanach i stare wspomnienia odżyły w mej pamięci. tu gdzie teraz stoję był kiedyś plac zabaw z wielkim, metalowym słoniem, na którego trąbie sadzał mnie Tata, nieopodal były karuzele jakich teraz nie ma - pal wbity w ziemie z którego zwisały łańcuchy chwytając za ich końce trzeba było się rozpędzić i oderwać się od ziemi żeby za chwilę pofrunąć w przestworza. dookoła biegała dzieciarnia, na kolorowych kocach siedzieli majówkowicze słuchając "Kolorowych jarmarków" śpiewanych przez Marylę, pijąc amarantowo-lepki kompot wiśniowy gawędzili o pogodzie, dzieciach i innych ważnych sprawach. było wesoło i bezrtosko.
dziś w miejscu dawnego parku kultury, tętniącego życiem placu zabaw jest las, gęsty młody drzewostan a w mojej głowie są wspomnienia...
tu między drzewami stał słoń
zieleń lasu się nie zmieniła
dziwne budowle kryją się w gęstwinie drzew
tu gdzieś przebiegała ścieżka do placu zabaw
w dole cienistego wąwozu płynął strumyk, potem wysechł
i ślad po nim zaginął...
ciekawe czy te stare drzewa pamiętają to co ja?
zmurszałe schody wydawały mi się kiedyś nieskończenie długie,
dziś przemierzam je w parę chwil
tu wśród brzóz często leniwie polegiwaliśmy
na kocu z rodzicami i młodszą siostrą
odganiając się od owadów zwabionych słodyczą kompotu Mamy
dzisiejszy las bielański choć nadal zauracza, to jest już tylko skrawkiem wspomnienia ogromnej dziewiczej Puszczy Mazowieckiej, zielonej ostoi zwierzyny i ptactwa
1 comment:
Pięknie Czarodziejko
pozdrowienia ode mnie i "fasolki"
Post a Comment