Saturday 31 March 2012

INUI znaczy niezwykły


nieopodal Placu Wilsona na klimatycznym Żoliborzu...
właśnie otworzył swe wnętrze INUI Moodstore...
dla poszukujących niezwykłych ubrań, akcesoriów i przedmiotów oraz dobrego nastroju
dla wielbicieli wygodnych, niepowtarzalnych strojów
dla wrażliwych na urodę przedmiotów codziennego użytku
dla kochających zabawę kolorem i formą
zresztą do INUI trzeba po prostu przyjść i poczuć atmosferę tego miejsca*









* Warszawa, Żoliborz, ul. Mickiewicza 52 (Metro Plac Wilsona)

po nastrój na Żoliborz...


pierwszy moodstore na Żoliborzu już otwarty!
c.d.n.

Thursday 29 March 2012

things to do


dziś wyjątkowo postanowiłam zaplanować swój dzień!
wyjątkowo, bo nigdy tego nie robię...
wychodząc z przeświadczenia, że przy trójce chłopaków planowanie nie ma racji bytu,
bo i tak za każdym razem wszystko idzie poza planem czyli spontanicznie
można uznać, że to taka przedświąteczna rozgrzewka
kiedy jednak trzeba działać zgodnie z planem, bo inaczej katastrofa
do 11 udało mi się zrobić nawet więcej niż zaplanowałam
wliczając spontanicznego fryzjera i szybką myjnię i obligatoryjnego mechanika!
jak dalej tak pójdzie, to mam szanse nadrobić zaległości z całego tygodnia
a wieczorem robimy z  chłopakami wydmuszki!

PS. szczypta przedświątecznych inspiracji wyszperanych w sieci i sklep z pięknymi przedmiotami do domu.


udany dzień i nowe magiczne miejsce


to był długi i w sumie udany dzień!
mnóstwo ważnych spraw, rozmów, spotkań gdzieś na mieście
potem długi i karkołomny powrót do domu...
biegiem, autobusem, tramwajem, pieszo i wreszcie samochodem...
a po powrocie pyszna popołudniowa kawa zaparzona i podana przez dziewięcioletniego baristę
i bardzo czułe przytulanki na kanapie z czteroletnim pieszczochem

przez tą kawę nie mogę teraz spać, dlatego nocną porą myszkuję w sieci
i na koniec zapraszam Was do pewnego świeżo odkrytego magicznego miejsca,
szkoda tylko, że nie w moim mieście...

dobrej nocy wszystkim sowom!

Tuesday 27 March 2012

nie zapomnij aparatu!


żółta karteczka na drzwiach wyjściowych "nie zapomnij aparatu!" byłaby jak znalazł!

przez cały tydzień w drodze do przedszkola powtarzamy z najmłodszym synem pewien rytuał.
gdy ociąga się przy wysiadaniu z samochodu rzucam hasło "ciekawe czy są kotki?"
i już mały wyskakuje radośnie z pojazdu i pędzi przed siebie w kierunku przedszkolnej bramy
na spotkanie z okolicznym leniuchami.
jak zawsze leżą na trawie łapiąc pierwsze promienie wiosennego słońca.
jak zawsze...
ale nie wtedy gdy bierzemy ze sobą aparat aby uwiecznić chwile słodkiego kociego lenistwa.
tym razem zamiast kotów spotkała nas inna niespodzianka - pierwsze tegoroczne przebiśniegi.
tak więc na koty zapolujemy następnym razem!
a aparat w torebce na wiosnę is a must!

Monday 26 March 2012


niepostrzeżenie zakwitły dzikie wiśnie, a ja nawet nie jestem sobie w stanie przypomnieć czy stało się to w piątek czy w sobotę. ten weekend minął zdecydowanie za szybko.

do tego zmiana czasu na letni zdezorganizowała całe niedzielne przedpołudnie. zarządzanie czasem nie wychodzi mi ostatnio tak dobrze jak bym chciała.

myśli non stop zaprzątnięte są jakimiś pomysłami, którym próbuję nadać konkretny wymiar i wagę. chodzi mi po głowie pewien projekt, który wymaga pozbierania w całość różnych detali jak kawałków potłuczonego dzbana.

w międzyczasie postanowiliśmy z chłopcami wznowić pisanie naszego wspólnego bloga ICH TROJE I ONA JEDNA. to kopalnia niezapomnianych chwil i dziennik  pisany beztroską ręką dzieciństwa.

i żeby Was nie trzymać dłużej w niepewności dzikie wiśnie zakwitły w domu w wazonie... na te w sadzie przyjdzie jeszcze poczekać.

miłego tygodnia!


Friday 23 March 2012

...




zaczęliście już przedświąteczne odliczanie, kartek kreowanie, życzeń pisanie, przepisów szukanie?
dziś w szkole dzieci zorganizowały kiermasz pisanek...
w sobotę wybieram się na ceramiczne przedświąteczne targowisko!
chyba już się nie mogę doczekać tej całej wiosennej mobilizacji...
tylko koty leniwie wylegują się w plamach słońca gdy wracamy z przedszkola!
one chyba nic nie muszą robić tej wiosny...

Friday 16 March 2012

Pan Cakes, czyli chłopaki w kuchni

czy wpuszczacie swoich chłopaków/synów/facetów/mężów do kuchni? czy pozwalacie im rządzić się w Waszej Świątyni Smaku? czy zdradzacie im tajemnice swego warsztatu? czy udostępniacie im swoje ulubione zabawki? czy w ogóle jesteście otwarte na damsko-męskie kuchenne partnerstwo
jestem ciekawa sobie z tym wszystkim radzicie?!
ja osobiście lubię gotowanie w parach albo nawet zespołowo. wszystko wtedy idzie jakoś raźniej a rutynowe czynności stają się bardziej przyjemne. pewnie, że jest ryzyko utraty cennych składników, lub dziwnych kombinacji smakowych, ale co tam... istnieją też ogromne szanse, że powstanie coś zupełnie nowego i bardzo oryginalnego! ostatnio najmłodszy mężczyzna w naszej rodzinie podjął się samodzielnego smażenia naleśników. przestudiował literaturę fachową i stwierdził, że to banalnie proste! wszystko wyszło doskonale. i zdaje się, że mam nowego pomocnika, o co nawet go nie podejrzewałam. od dziś Pan Cakes zawsze do mych usług!

Monday 12 March 2012

utracony smak wolności





kiedy byłam małą dziewczynką mniej więcej w wieku moich dzieci większość czasu spędzałam na można by rzec nieustających wakacjach... na wolnym powietrzu, na łonie natury, gdzieś na drzewie, z rówieśnikami i bez nadzoru rodziców. coś takiego teraz w przypadku miejskich dzieci byłoby praktycznie n-i-e-m-o-ż-l-i-w-e. strzeżone osiedla, pogrodzone place zabaw z szczegółowymi regulaminami, co wolno a czego nie wolno i to tylko pod nadzorem dorosłych, usiane plastikiem i miękkim podłożem terytoria do bezpiecznej zabawy... miejskie trawniki, na których nie wolno siadać, a co dopiero biegać skutecznie izolują nasze dzieci od natury. znaleziona gdzieś na liściu biedronka albo ślimak wzbudzają w dziatwie ogromne poruszenie niczym ząb dinozaura. aby znaleźć kawałek niezabudowanej, wolnej od psich niespodzianek zielonej przestrzeni musimy nieraz wsiąść w samochód i długo jechać, najlepiej poza granice wielkiego miasta. gdy tymczasem wiadomo, że przyroda ma działanie terapeutyczne nie tylko dla dzieci ale i dorosłych, pozwala odpocząć naszej uwadze i zredukować nagromadzony w miejskim życiu stres. komu jak komu ale chyba właśnie naszym dzieciom zmęczonym nadmierną koncentracją w szkolnej ławie potrzebna jest porządna dawka relaksu na łonie natury, by zniwelować nadpobudliwość i nerwowość i dać wytchnienie zmysłom w podczas swobodnej, niczym nieskrępowanej zabawy w Indian, poszukiwaczy skarbów, tropicieli itp.
pod koniec minionego lata daliśmy się z chłopakami ponieść falującym trawom na pobliskiej łące. wyturlaliśmy się i wyhasali jak to się mówi "ile wlazło" i było nam dobrze. na wiosnę planuję zdobyć kilka wierzchołków na okolicznych drzewach. na pewno zbudujemy sobie szałas z gałęzi i zabawimy się tak jak ja za dawnych lat na letnisku u mojej babci. już się nie mogę doczekać ciepłych, słonecznych dni i kwitnących wiśni w naszej dzikiej dolince (oby tylko jakiś developer nie wpadł na wspaniały pomysł i nie wybudował tam kolejnych apartamentowców). 
patrzę na opustoszałe place zabaw i za każdym razem dziwię się, gdzie są wszystkie dzieci? dobrze zaopiekowane snują się z rodzicielami po zadaszonych, przeszklonych centrach rozrywki, nurzając się radośnie w bezpiecznych zagrodach wypełnionych zakurzonymi plastikowymi piłeczkami... ach szkoda czasu na takie dzieciństwo! chyba wolę iść poszukać przebiśniegów w pobliskim lesie i wypatrzeć dobre miejsce na szałas! a Wy?

Friday 9 March 2012

odkładane spotkanie i konik


 mówi się, że co się odwlecze to nie uciecze.
nasze spotkanie z Maggie przekładałyśmy kilka razy,
aż wreszcie dnia pewnego marcowego,
wszystkie przeszkody znikły precz i wylądowałyśmy
w towarzystwie naszych milusińskich tutaj,
żeby obgadać to i owo i napić się pysznej kawy.
pierwsze wiosenne wagary*  ledwo co za nami,
a nam się marzą już następne!
może bardziej plenerowo niż klubowo,
bo zasiedzieliśmy się strasznie, a to niezbyt zdrowe.
ale o zasiedzeniu i jego zgubnym działaniu
napiszę przy najbliższej okazji.
tymczasem zapraszam 



* wagary, bo nie poszliśmy do przedszkola! czego ja te dzieci uczę :)

Friday 2 March 2012

gdzie kucharzy 6...


właściwie gdzie kucharek 6 tam nie ma co zjeść!
u nas w domu kucharzy też nie brakuje
jak widać na załączonych obrazkach*...
ale jak przyjdzie co do czego 
i trzeba wymyślić, co będzie na niedzielny na obiad
to jak zwykle zostaję z tym tematem sama!
moi kucharze chowają swoje czapy i fartuchy w kąt
i czekają na propozycje z mojej strony!
pomocy, ratunku!
nie mam pomysłu na ten weekend!

może ten zamyślony kucharz mi pomoże?
albo może któraś z Was?

***

*zdjęcia ze szkolnego balu, o których całkiem zapomniałam

Thursday 1 March 2012

D.A.R. czyli ...


...domowy artystyczny recycling.
czytaj więcej na moim nowym blogu
DOT & DOT

przemeblowanie i nowy projekt


Moi drodzy!
z początkiem marca
postanowiłam zrobić małe przemeblowanie
na swoim blogowym podwórku!
dlatego dziś zamieściłam już
ostatni folkowy post
na blogu CZERWONE KALOSZE.
Moje rękodzieło przenoszę pod nowy adres
dot-and-dot.blogspot.com

Zapraszam
wszystkich stałych i niestałych czytelników
do świata pełnego kropek
i nowych pomysłów!

DOT & DOT...