subtelnym okiem Isabel

jakiś czas temu wpadła mi w ręce cienka książeczka o mało zachęcającym tytule "Konające zwierzę" autortswa, wysoko ocenianego w rankingach czytelniczych, amerykańskiego pisarza Philipa Rotha. nie będę ukrywać, że z początku nie spodobała mi się. w miarę zbliżania się do finału opisanej tam historii moja pierwotna niechęć nieco zmniejszyła się ustępując miejsca zaciekawieniu. kończąc lekturę przypadkowo dowiedziałam się, że książka została zekranizowana lecz pod innym tytułem - Elegia (Elegy). choć nie przepadam za P. Cruz postanowiłam obejrzeć film dla celów badawczo-porónawczych (co zresztą zawsze bardzo lubię robić, aby zobaczyć czego reżyser nie pokazał, a autor nie dopisał). i tu spotkało mnie miłe zaskoczenie, wersja filmowa przerosła moje oczekiwania, głównie dzięki talentowi reżyserskiemu /operatorskiemu Isabel Coixet.

"(...)"Konające zwierzę" na filmowy język przepisała właśnie Coixet, autorka, o zupełne innej od Rotha wrażliwości, bardziej subtelna i o innych od jego skłonnościach. Artystka ze znacznie mniejszą tendencją do skandalu, ale podobnie jak on wnikliwa obserwatorka człowieka.
Konfrontacja tych osobowości znakomicie robi filmowi i sprawia, że opowieść Rotha, cynicznego, często bezwzględnego obserwatora obyczajów i mentalności, książka demaskująca podświadome i skrzętnie ukrywane dążenie człowieka do zaspokajania tylko własnych potrzeb i strach przed przemijaniem i śmiercią, nabiera zupełnie nowego wymiaru. Łagodnieje, budzi w sercu tęsknotę i skłania do czułości.... Napisana jednak przez utalentowanych artystów i na podstawie dzieła literackiego geniusza, tak jak jego książki, bez skrępowania opowiada też o sprawach jednocześnie najbardziej intymnych i uniwersalnych, a także z uwagą i odwagą spogląda na odwieczne ludzkie dylematy i lęki (...)" Monika Marach, Stopklatka.pl

to historia namiętnego związku znanego krytyka teatralnego i wykładowcy (w tej roli niezrównany Ben Kingsley) oraz pięknej studentki (Penelope Cruz), który z pełnej erotyzmu fascynacji przeradza się w niebezpieczną miłość. opowieść o pięknie, które potrafi zaślepić i o zazdrości, która potrafi zniszczyć. a także o przemijaniu i starości...

subtelność i minimalizm kadrów to znak rozpoznawczy I. Coixet. wielbicielom jej wrażliwego oka gorąco polecam inny film tej utalentowanej reżyser - Życie ukryte w słowach (La vida secreta de les paraules). niezwykła historia rozgrywająca się na platformie wietniczej pokazana w unikalny sposób mimo statyczności miejsca akcji. tylko Isabel potrafi tak wciągnąć widza w pokazywany przez siebie świat. zapewniam, że ten film zrobi na Was duże wrażenie!