...

pobudka o 3.45 w nocy nie należy do przyjemnych, zwłaszcza gdy jest się śpiochem tak jak ja! tak wcześnie jeszcze nigdy nie rozpoczynałam dnia. i chociaż początek nie był najlepszy (Jaromir zagorączkował i się rozchorował) to im bardziej tego dnia przybywało tym było lepiej.

zostaliśmy w domu we dwoje, żeby ustalić co mu jest (bo oprócz wysokiej gorączki nic nie boli, nic nie dolega) i trochę się wspólnie pobawić. to, że Jaromir w wieku 3 lat sprawnie buduje z klocków lego małe pojazdy to mnie nie dziwi, podpatrzył u starszych braci. ale zaskoczył mnie całkowicie gdy sam zaczął układać dość trudne puzzle składające się z 50 elementów. spokojnie bez pośpiechu ułożył wszystkie narożniki a potem metodycznie zaczął wypełniać środek i ... pewnie by ułożył cały obrazek, gdyby nie dźwięk co chwila opadających na podłogę igieł z choinki.

tak więc układanie puzzli zostało odłożone na później, by miast tego zająć się choinką. i tak mimo, że tego wcześniej nie planowaliśmy zabraliśmy się za ogołacanie choinki, która w zasadzie sama się ogołociła w jednej chwili ze wszystkich igieł, gdy tylko dotknęliśmy pierwszej gałązki z bombkami. mamy teraz suchy badyl obwieszony ozdobami i zielony dywan igieł na podłodze. wiecie już teraz czym się zajmę przez resztę dnia... :) Jaromir zaś wrócił do układania puzzli i budowania z klocków.

dodam tylko, że o ile ubieranie choinki należy do moich przyjemności, to rozbierania, odczepiania i pakowania z powrotem całej tej choinkowej biżuterii* wręcz nie znoszę. ale nie ma nikogo, kto by za mnie to zrobił. więc do dzieła!

* a a propos biżuterii zmajstrowałam małe co nieco w mojej pracowni.