Maja

Francisco Goya, La Maja...

czy to historia o ewolucji, o sztuce, czy o miłości, o cukrowych elfach i dżokerze? tak, o wszystkim po trochu. zagadka naszego istnienia i powstania wszechświata... tajemnica obrazów Goyi... niezwykła przygoda na 180 południku, w miejscu zmiany daty... recepta jak mądrze spożytkować dany nam czas. wszystko to znajdziecie w książce Josteina Gaardera pt. Maja. lektura obowiązkowa i ponadczasowa, zachwycająca i zastanawiąjąca. podsumowanie twórczości Gaardera zamknięte w talii 52 kart, w postaci niezwykłego manifestu.

powyżej słynny obraz Goyi w dwóch odsłonach. ponoć modelką była sama księżna Alba, kochanka malarza, lecz twarz została zmieniona dla niepoznaki. stąd wydaje się, że głowa nie pasuje do tułowia, jest jakby domalowana oddzielnia... a może to tylko fantazja pisarza?

a na koniec kilka cytatów z książki, które poruszyły moją wyobraźnię:

***

Istnieje świat. Pod względem prawdopodobieństwa zahacza to o granice niemożliwości. Byłoby dalece wiarygodne, gdyby przypadkiem nie istniało nic. Wówczas to w żadnych okolicznościach nikt nie trudziłby się szukaniem odpowiedzi na pytanie, dlaczego nic nie istnieje.

***

Jeśli istnieje Bóg, to jest on nie tylko mistrzem w zostawianiu śladów po sobie. Jest przede wszystkim arcymistrzem w ukrywaniu się. A świat nie puszcza pary z ust, o nie. W przestrzeni niebieskiej wciąż trzyma się język za zębami. Niewiele się plotkuje wśród gwiazd(...).

***

Świat przenika tęsknota. Im coś jest większe i potężniejsze, tym dotkliwsza staje się tęsknota za wybawieniem. Kto słucha tęsknoty ziarnka piasku? Kto wysłucha pragnień weszki? Gdyby nic nie istniało, nikt nie tęskniłby za niczym."

***

Stworzenie człowika trwa kilka miliardów lat, jego śmierć - zaledwie kilka sekund.

***

Nosimy duszę i jesteśmy niesieni przez duszę, której nie znamy. Kiedy nierozwiązana zagadka staje na dwóch nogach, przychodzi nasza kolej. Obrazy ze snu, które same siebie szczypią w ramię, nie budząc się przy tym, to my. Bo my jesteśmy zagadką, której nikt nie zgaduje. To my jesteśmy baśnią zamkniętą we własnym obrazie (...).

***

Kiedy umieramy - jest tak jak wtedy, gdy wszystkie sceny są już umieszczone na rolce taśmy filmowej, a dekoracje rozebrane i spalone - stajemy się fantomami we wspomnieniach naszych potomków (...).

***

więcej znajdziecie oczywiście w książce. polecam!