ku słońcu... spacerkiem po Warszawie

nie chce mi się siedzieć w domu. ostatnie słoneczne dni ciepłymi promieniami chwytają mnie za serce i wyciągają na dwór. świeże, wiosenne powietrze napawa szczęściem i radością. niespieszne przechadzki w poszukiwaniu i odkrywaniu kolejnych śladów nadchodzącej wiosny to sama przyjemność. przez noc pąki na drzewach nabrzmiały do niemożliwości i rano pękły zielenią świeżego listowia. lada moment wystrzelą skierowane ku słońcu ogromne pociskoidalne pąki kasztanowców.

wszystko dookoła ciągnie się ku słońcu.

w niedzielę wybraliśmy się na spacer po budzącej się po zimie Warszawie ( celowo bez aparatu, żeby bardziej uważnie nasiąknąć wrażeniami, zamiast skupiać się na poszukiwaniu ciekawych kadrów). wystartowaliśmy z Senatorskiej pięknie połyskującej żółtymi krokusami, przez wyjątkowo zatłoczony tego dnia Ogród Saski tętniący gwarem warszawiaków wygrzewających się w ciepłym kwietniowym słońcu na ławkach... tu i ówdzie spotkać było można pierwszych tegorocznych graczy w bule... Plac Piłsudskiego, Krakowskie Przedmieście, Karowa, tajemnicza ścieżka u szczytu skarpy na tyłach uniwersytetu zaprowadziła nas aż do ulicy Oboźnej, krótki spacer po opustoszałym tego dnia wewnętrznym dziedzińcu UW, znowu przecinamy rozedrgane i szumne Krakowskie Przedmieście, mijamy uczelnię moich niespełnionych marzeń - ASP na Traugutta i skręcamy w Czackiego. powoli, niespiesznie wracamy spacerkiem przez Ogród Saski. chłopcy wyraźnie zmęczeni ale zadowoleni. kilka chwil odpoczynku na oświetlonej słońcem ławce i powrót do domu. to był bardzo udany weekend!

a u chłopców było wielkie gotowanie! zapraszam w imieniu Jaromira!