to nie sen!

na razie bez tytułu, akryl na płótnie, 50 x 50 cm

tym razem to nie był sen!
ten obraz nie przyśnił mi się jak moje poprzednie obrazy.
aczkolwiek powstał dość nieoczekiwanie i spontanicznie
(do tego zupełnie nie na temat!)
podczas ostatnich warsztatów malarskich w zeszłym tygodniu.
teraz wisi w domu i cieszy moje oko na przekór szarościom za oknem.

nocne czuwanie i 2 siwe...

w czas nocnego czuwania
przy łóżku chorego dziecka
(czyżby początek małej domowej epidemii?),
gdy różne czarne myśli nie dają spokoju,
gdy trzeba zająć czymś ręce i umysł...
niespiesznie powstają siwe rumaki...
jeszcze jedną noc na wolności,
by za chwilę na zawsze zostać uwiązanym
karminową wstążką do świątecznego wahadła!

gwiezdne wahadło

w nocy w moim domu powstają kolejne świąteczne cuda!
wczoraj wietrzną wieczorową porą wyszywałam gwiezdne wahadło.
a dziś gdy zapadnie zmrok i wszyscy pójdą już spać
zasiądę do kolejnego rękodzieła...
tym razem zaprzężonego w dwa siwe konie!
(jeszcze kilka zdjęć tego wahadła znajdziecie na blogu Czerwone Kalosze)

PS. więcej moich wahadeł znajdziecie tutaj i tutaj!
moje wahadła można kupić w Butiku Imagine na Żoliborzu, ul. Mickiewicza 52

coś małego, coś czerwonego, coś świątecznego

kiedy za oknem szaro i zimno,
a święci jeszcze nie zdążyli wyprodukować magicznego białego puchu,
można samej trochę zaczarować swój świat!
niewiele do tego trzeba...
trochę drobiazgów i dobrych chęci.
pomysł podsuwam Wam ja!
oto pomysł na:
świąteczne wahadło na okno!
leniwych zaś odsyłam tutaj*,
gdzie można je po prostu kupić!

* Butik IMAGINE, Warszawa, ul. Mickiewicza 52

srebrzyście

nadchodzi ta pora roku kiedy mroźne poranki tak przepięknie skrzą się o wschodzie słońca.
wcześnie, wcześnie wychodzimy z domu a dookoła tak srebrzyście.
zielone listki bukszpanu ozdobione koronką szronu.
zszargany jesiennymi zawieruchami trawnik wyszlachetniał w jedną noc za jednym dotknięciem dłoni mroźnej pani.
znad ziemi unoszą się mgliste opary sunąc wśród długich ciemnych cieni drzew po czarnych pniach ku ogołoconym z liści konarom.
a potem wielka jasność.
ostry blask już prawie zimowego słońca mocno odbija się od szklistej tafli asfaltu i prawie mnie oślepia gdy wracam z porannych zakupów samochodem do domu.
w bladej poświacie wyraźne są tylko jaskrawe czerwone światła stopu jadącego w oddali zaspanego autobusu. mimo minimalistycznej palety barw świat mieni się dziś kolorami świąt czerwienią i srebrem.
powoli nadchodzi najmilsza pora, pora wyczekiwania...
po powrocie ogrzewam się przy filiżance gorącej czekolady, słońce jest już wysoko na niebie.
lubię takie poranki...

kołysanka dla J.

Kołysanka dla J.*

Gdy dobry Bóg
okryje świat i słońca blask
granatem nocy
przetykanym cekinami gwiazd...

Połóż swą jasną i zmęczoną główkę
na piersi mej poduszkę
i pozwól kolorowym snom
napływać pod Twych powiek port!

Zapomnij o dziecięcych smutkach,
nie warto tracić na nie snów.
Niech przyśni Ci się dziś kraina,
gdzie każdy z nas powracać chciałby znów!

Niech przyśnią Ci się najpiękniejsze sny,
gdzie zawsze razem ja i Ty!
Niech niosą nas w bezpieczny świat
na elfów skrzydłach aż do gwiazd!

A gdy już zaśniesz mocno tak,
że Cię ozłoci snów Twych blask.
Będę przy Tobie aż do chwili gdy,
pierwszy słońca promień osuszy świat z rosy!

* jesienna kołysanka dla mojego najmłodszego synka

dwoje w sypialni...

kto powiedział, że najlepiej zasypia się w swoim łóżku, chyba nie zasmakował zasypiania w łóżku swoich rodziców. dwoje małych dzieci na wielkich poduchach i pod wielkimi kołdrami pełnymi miękkiego puchu... sama przyjemność! ciepło, miękko i przytulnie... pachnie mamą i tatą... jeszcze tylko jedna chwilka z jakąś ciekawą książką do poduszki i można zasnąć...
i śnić słodko do rana! tylko gdzie dziś będą spali mama i tata?

kiedy jesienią...

Kiedy jesienią idę aleją…

Kiedy jesienią idę parku aleją

Kolczaste buźki do mnie się śmieją.

Liście szeleszczą pod butami

Szepcząc swą bajkę między krokami.

Z dębów ktoś cichcem mnie bombarduje

Żołędzi gradem drogę minuje.

Wiatr szumi w trzcinie coś o zimie

Lecz niechaj najpierw ta jesień minie.

Z krzaków coś mani mnie czerwienią

To dzikiej róży owoców płomienie.

Kaczki po stawie płyną niemrawie

One już czują zimę prawie.

Kiedy jesienią idę parku aleją

Zziębnięte ławki w słońcu się grzeją.

Plac zabaw jakby już zapomniany

Przez dziatwę dawno nie odwiedzany.

Stara huśtawka i karuzele

Nieprędko kogoś rozweselą.

Dwa żółte liście w piaskownicy

Mówiły, coś o wielkiej nawałnicy.

Lecz ja nie wierzę w te opowieści

Mi się to wprost w głowie nie mieści.

Wszak w kalendarzu to listopad złoty,

Nie żadna zima, a jesienne słoty.

Nina Eniri, Listopad 2011

migawki z pewnego listopadowego spaceru w okolicach Dewajtis na Bielanach. i czyż potwór na ostatnim zdjęciu nie przypomina Wam wielkiego hipopotama a może krokodyla wyciosanego przez naturę na wzór rzeźb Józefa Wilkonia? zresztą właśnie na Dewajtis jest karuzela autorstwa Józefa Wilkonia z różnymi dziwnymi stworkami. zajrzyjcie tam kiedyś! :)

trochę słońca w filiżance

wczoraj udało mi się nałapać trochę słonecznego blasku do filiżanki herbaty.
w sam raz na dzisiejszą mroźną szarówkę.
a teraz chętnie się tym blaskiem z kimś podzielę! :)

takich żółtych liści teraz już nigdzie nie znajdziecie.
chyba, że ususzyliście je w swoim jesiennym zielniku, tak jak ja.
a teraz podzielę się z Wami ich ciepłą energią!

miłego dnia!

3 siwe kucyki

Razu pewnego na polu gryki
pasły się cicho
trzy siwe kucyki.
Siwe od kopyt aż po chrapki
i siwe szyje miały
i zadki!
Tylko ogony ich i grzywy
miały kolor
co nieco nieprawdziwy!
Jak gdyby ktoś je pomalował
a może tylko zaczarował?
Niebieskie grzywy i ogony
miały
te czarodziejskie konie.
I jeszcze coś niezwykłego było,
bo każde z nich chyba mówiło!
Skradam się cicho w kucyków stronę,
żeby podsłuchać
o czym mówią one.
Już jestem blisko, już tuż tuż,
Lecz nagle co to?
Nie ma ich już!
Pasły się cicho te trzy kucyki
na samym środku
pola gryki.
A gdzie się pasły?
Każdy już wie...
no oczywiście,
że w moim śnie!

Akwarele i długopis, format A4

CZERWONE KALOSZE Kalendarz 2012

przedstawiamy niezwykły Kalendarz 2012 CZERWONE KALOSZE!
w środku znajdują się ilustracje, wierszyki i fragmenty bajek
z wciąż niewydanej książki o tym samym tytule.
nie ma książki, ale jest kalendarz! :)

a tutaj pierwsza notka o naszym kalendarzu 2012.
jeśli komuś podoba się nasz kalendarz
i chciałby zamówić proszę o kontakt na maila:
enchocolatte@gmail.com